Een betere naam dan Zolder Supercar Madness hadden ze niet kunnen kiezen, want dit weekend was voor mij inderdaad gekkenwerk. In de eerste race liep de temperatuur in de motor zo hoog op dat ik moest opgeven, in de tweede race werd ik er op volle snelheid afgetikt door de rijder achter me en ging ik hard de muur in. Echt een verschrikkelijk weekend dus!
De kwalificatie op zaterdagochtend ging best goed, in de beginfase was ik de snelste op de baan. De baan werd echter wat sneller en in de laatste fase doken er nog een paar onder mijn tijd. In de eerste race moest ik zo starten vanaf de zevende startpositie, in de tweede race als vijfde.
In de eerste race gingen al meteen in de eerste ronde alle alarmbellen op mijn dashboard branden. De temperatuur van de motor liep te hoog op en dus moest ik meteen de pits weer in. Mijn team keek alles na, maar kon eigenlijk geen oorzaak vinden en inmiddels was de motor weer afgekoeld. Ik werd de baan weer opgestuurd, maar lag inmiddels al drie ronden achter op de rest.
Al snel begon het weer van voor af aan en dus moest ik de auto in de pits parkeren. Balen, maar ik wilde geen risico nemen, want als de boel kapot zou gaan zou ik ook de tweede race wellicht niet kunnen rijden.
Het team heeft de auto gelukkig weer in orde kunnen maken en zo ging ik op zondag de tweede race van start vanaf de vijfde positie. Ik had een goede start en schoof meteen door naar de vierde positie. Toen ik de derde plek wilde pakken werd ik even naast de baan geduwd en moest even door het grind. Daardoor viel ik terug naar de zevende positie. Ik had de snelheid goed te pakken en wist weer naar voren te knokken, terug naar de vierde plek.
Ik zat vlak achter de nummer drie en wilde gaan aanvallen, maar zover kwam het helaas niet. Vlak na de Boutsen chicane kreeg ik van een andere rijder een flinke tik rechtsachter, waardoor ik de controle over de BMW verloor. Ik ging haaks rechts de vangrail in, sloeg een paar keer om mijn as en moest met veel schade de auto langs de kant stil zetten.
De dader kreeg in eerste instantie een tijdstraf van 30 seconden, maar die werd na de race door de wedstrijdleiding weer ingetrokken. Begrijpen doe ik het niet, maar het maakt voor mij eigenlijk ook niet uit. Ik heb de schade en viel uit, dus het was al een en al ellende.
Ik ben thuis in Nederland nog naar het ziekenhuis gegaan om foto’s te laten maken van mijn rug en mijn nek, want ik heb toch wel veel pijn van de klap. Gelukkig was er op de foto’s niets te zien en moet ik met pijnstillers de pijn voorlopig maar onderdrukken.
Al met al een zeer ongelukkig weekend dus, maar snel vergeten. Gelukkig kan ik nu weer vooruitkijken naar de volgende races in de Lamborghini Super Trofeo. In het weekend van 31 juli en 1 augustus zijn er dan weer twee races op Spa-Francorchamps. Hopelijk ben ik dan weer pijnvrij en kan ik samen met Milan weer plezier hebben van het racen. Want dat was er afgelopen weekend echt niet bij!
Groet,
Maxime